De Visafslag op de kop van de Museumhaven wordt door “Vereniging de Bruine Vloot Spakenburg” gebruikt voor diverse activiteiten. Aan de buitenmuur van de Visafslag hing lang een bord met daarop de aanduiding “Bottermuseum”.
Dit bord dekte echter niet de lading. Hoewel de voormalige gemeentelijke Visafslag een rijksmonument is met veel historische details, is het absoluut geen museum, maar een levendige plaats waar regelmatig veel gebeurt.
Er is nu een bord aan de gevel gehangen, dat meer recht doet aan de historische locatie en dus de lading beter dekt.
De Visafslag is onlosmakelijk verbonden met de historie van Spakenburg als vissersplaats. Het gebouw ziet er nog net zo uit als het er in 1923 werd neergezet.
In de trapsgewijs oplopende banken (genummerd van 1 tot 100) zaten jarenlang generaties handelaren die hun slag probeerden te slaan.
De veilingklok met de zinken kiepbak op rails: het is er allemaal nog.
Ook de oude geldkluis in ‘t kantoortje met het loket is er nog.
Hierdoor werden de vissers uitbetaald voor hun vangst.
Zelfs het afsluithaakje in het toilet ziet er historisch uit.
In 1986 was er van de Spakenburgse visserij zo weinig overgebleven dat besloten werd de veilingactiviteiten te stoppen. Nu gebruikt Vereniging de Bruine Vloot het monumentale gebouw voor al haar activiteiten. Bijvoorbeeld: de jaarlijkse Visserijdag, de Monumentendagen, de Spakenburgse dagen, bijeenkomsten en vergaderingen van de Vereniging.
Maar de afslag is ook te huur als romantische trouwlocatie!
Willem van Diermen en/of Willem de Graaf weten de bezoekers altijd te boeien met hun humoristische, aanschouwelijke verhalen over het visserijverleden van Spakenburg.
De voormalige Visafslag, de Museumhaven met haar historische vissersschepen – de botters – , Scheepstimmerwerf Nieuwboer en Museum Spakenburg, met elkaar vormen ze een combinatie van cultureel erfgoed die volkomen authentiek en uniek is in Nederland, ja zelfs in de wereld!
