De BU 5 is de enige in Spakenburg gebouwde en nog in authentieke staat overgebleven Zuiderzee-botter. Om een grotere zeewaardigheid te krijgen is het achterschip breder dan normaal. De BU 5 presteert daarom buitengewoon goed met veel wind.
Voor een originele botter met natte ruimen en een origineel tuig is het een snel schip. Het lukt Jaap Koelewijn en zijn vaste bemanning (voornamelijk familieleden) in de wedstrijden bijna altijd goed te presteren. Jaap en zijn bemanning zijn op dinsdagavond trouwe deelnemers van de DARPwedstrijden.
In de afgelopen jaren is er weer heel wat tijd, geld en materiaal besteed aan de BU 5: het schip toont weer als nieuw! Als het kan verschijnt de BU 5 op alle grote visserijevenementen.
De BU 5 is vanaf het begin van de Visserijdag een trouwe deelnemer. Er wordt op originele wijze aan boord vis gerookt en gebakken en de voltallige familie tot en met de kleinkinderen zijn in klederdracht aanwezig. Een prachtig tafereel.
De BU5 is 1889 gebouwd op de helling van Nieuwboer in Spakenburg onder nummer BU58. Het is een typische Zuidwal of Bunschoter botter. Rechte zijden en een “volle kont” wat resulteerde in een uiterst zeewaardige botter. De eerste eigenaar/schipper was Willem Duijst geboren op 17.02.1851 te Bunschoten overleden in 1936, zoon van Lammert Duijst en Geertje Koelewijn.
In 1907 staat de vergunning van de BU58 nog steeds op naam van Willem Duijst en wordt er gevist met de haringreepnetten, staande anjovisnetten en botsleepnetten.
Oudste zoon Jacob vaart bij vader Willem als knecht mee. Ergens in de tussenliggende jaren is de BU58 op naam gekomen van zoon Jacob Duijst (geboren in 1884). Deze vraagt als vergunninghouder en eigenaar van de BU58 in 1927 in het kader van de Zuiderzeesteunwet een tegemoetkoming van F 2,75 gulden per dag vanwege teruglopende verdiensten. Hij krijgt uiteindelijk voor 10 weken een ondersteuning van F 2,25 per dag.
In november 1933 doet Jacob Duijst weer een beroep op de Zuiderzeesteunwet en dan moet de waarde van de botter bepaald worden. Die wordt geschat op F 1363,- en de bijbehorende haringvlet op F 140,-.
Bij de inventaris horen o.a. 55 anjovisnetten, 38 haringrepen, 2 dwarskuilen en een wonderkuil, maar ook o.a. 19 ankers, 3 klaarzakken en een ijsbijl. De inhoud van de botter is 61mtr3. De waarde van het geheel wordt geschat op F 1543,-.
Dan is er nog een notitie dat er in 1928 een Ford motor in de botter is geplaatst. Waarschijnlijk een T-Ford motor. Dit was een automotor van ongeveer 20 pk waarvan er tot 1927 ongeveer 15 miljoen zijn gebouwd. Het probleem was dat je met deze motoren alleen vooruit kon varen: er zat geen omkeerkoppeling op. Ondanks dat gemis en het geringe vermogen maakten deze motoren het werk voor de visserman toch een stuk makkelijker. De uiteindelijke economische waarde wordt bepaald op:
de botter F 410,-
de netten F 160,- en
de haringvlet op F 42,-
In totaal F 612,-. Een waardevermindering van F 931,-.
Naam
BU 58
BU 58
BU 58
BU 21
BU 1
BU 5
Eigenaar/schipper
Fam. Duyst
Jan Duijst – Spakenburg
Fam. Kahn – Loosdrecht
Rob de Raeijmaekers – Antwerpen
Jan Geerts – Haarlem
J. Koelewijn – Spakenburg
van tot gebruik
1889 – visserij
1950 – 1956 visserij
1957 – 1980 vakantiehuis
1981 – 1989 charter
1989 – 1995 recreatie
1995 – heden recreatie
Werf
Bouwjaar
Materiaal, bouwwijze
Afmetingen
Varend Monument
Huidige thuishaven
Website
Nieuwboer-Spakenburg
1889
eiken, karveel
13,5 x 4,2 x 0,9
498
Spakenburg
All rights reserved © KorpadiSign